Uzun zaman sonra buraya yazıyor olmamın sebebi; başka bir yazının vasıtasıyla gerçekleşecek. 26 Nisan'ın ilk saatlerinde Moda'da en sevdiğim kafenin kadife ayaklı sahibinden bir Facebook mesajı aldım. Bu şaşırtıcı bir durum değildi, zira internette karşılaştığımız; video, yazı, fotoğraf vb. enteresan futbol olaylarını genellikle birbirimize yolluyorduk. Anlayacağınız futbol, pek çok insan da olduğu gibi, bizim de aramızdaki bağı güçlendirmişti.
Bana yolladığı son yazı bir ekşi sözlük entry'siydi. "Futbolun Sadece Futboldan İbaret Olmadığının İspatı Niteliğinde Bir Gheorghe Hagi Anısı" başlığını taşıyan yazı, posta kutumdaydı. Yatmadan önceki işlerimi hallettikten sonra postu okumaya koyuldum. Sıradan bir hatıra beklerken, yazar arkadaşın Hagi'yle içten içe yaşadığı o koşulsuz sevgi ilişkisi oldukça dokunaklı geldi. Özellikle yazının bir yeri var ki, burası saf bir şekilde sevgiyi anlatıyor be abi!
"alnından, yüzünden, yanağından, kulağından, ensesinden artık neresine denk gelirse basıyorum öpücüğü. öpücük yağmuruna tutuyorum efsanemi. yok böyle bir sevgi. yok arkadaş! yok yaa! yok böyle bir şey!"
Hayat, bazı şeyleri dert etmek ve üzülmek için çok kısa. Onun için tek yapacağınız, değer verdiğiniz insanları bu sözlük yazarının Hagi'yi sevdiği gibi sevmek. Onları Bülent Korkmaz'ın desteğiyle, öpücük yağmuruna tutmak gibi sevin. Öyle saf, öyle temiz...
Yeni günün ilk saatlerini buralarda geçirmemi sağlayan, belki de blog tutmaya yeniden başlamamın önünü de açan bu vurucu anı oldu işte. Durumlar böyle, yakınlarda yine yazmakta olmayı umuyorum.
Bahsettiğim sözlük entry'si şudur: https://seyler.eksisozluk.com/futbolun-sadece-futboldan-ibaret-olmadiginin-ispati-niteliginde-bir-gheorghe-hagi-anisi
