2012 yılında Avrupa'nın önemli liglerinde ipi göğüsleyen takımlar için bir yazı dizisi yayınlamaya karar verdim.Şampiyonluğa giden yoldaki engeller ve tabi ki onların rakiplerini içeren bir inceleme olacak bu.İlk olarak çok uzaklara gitmedim ve kendi ülkemizin şampiyonuyla başlama kararı aldım.4 yıllık lig özlemine Cumartesi günü son veren Galatasaray'ın 18. şampiyonluğuyla başlayalım.
Daha önce yaptığım Galatasaray değerlendirmesinde de bunu söylemiştim.Geçen sezon çok çalkantılı bir dönem geçirmişti Sarı-Kırmızılılar.Önce yönetim ve başkan değişti.Sonrasında takımı şüphesiz her Galatasaraylının sonuna kadar destekleyeceği birine emanet etmek gerekiyordu.Bu isim Fatih Terim'den başkası değildi.Kulüp tarihinin belki de en önemli ve başarılı teknik adamı.Yapılan transferlerle takım yeniden oluşturuldu.En önemlisi de Galatasaraylıların sene başında söylediği "2000 ruhu" oluşturulmaya başlandı.Takımın ilk haftalarda tökezlemesi taraftarı hiç baskı altına almamıştı.Arena'da gelen Fenerbahçe galibiyetiyle ligin zirvesine oturan Galatasaray, liderliği kimseye kaptırmadan en yakın rakibine 9 puan fark atarak Süper Final'e geldi.Fakat istatistikler son yıllarda Galatasaray'ın derbi performanslarının çok parlak olmadığını gösteriyordu.Aslına bakılırsa Galatasaray'ın Süper Final performansı da hiç iç açıcı değil.Onlar için en kötü senaryolardan birisi gerçekleşti hatta.Ancak Kadıköy'de alınan beraberlikle kupaya uzandı Galatasaray.Süper Final'de kendi sahasında 2 beraberlik, 1 mağlubiyet alan Sarı-Kırmızılılar deplasmanda ise 2 galibiyet, 1 beraberlikle ipi göğüsledi.Normal sezon performansıyla diğer takımlara fark attı Galatasaray.Takım şampiyonluğa ulaşırken en büyük pay sahibi ise Selçuk İnan'dı.Serbest vuruşlarının bu sezon inanılmaz geliştiren Selçuk, uzun süre sonra Galatasaray'ın duran toplarda etkinliğini arttıran isim oldu.
Galatasaray'ın şampiyonluk yarışındaki Fenerbahçe için söylenecek çok şey yok bence.Şampiyonluğun kaybedilmesine gerekli sebep oldukça fazla.Sarı-Lacivertli taraftarlar tabi ki şampiyonluğu istiyordu ama bu takımın mücadelesi ve cesareti onları gururlandırmaya yetti bence.Henüz önlerinde bir kupa finali var ve bu kupayı 30 yıldır alamıyorlar.Belki de bu kara sezonda onlar için makus talihin kırılma sezonu olabilir.Her şeye rağmen buraya kadar savaşmakta büyük başarıydı.Fenerbahçe'yi de kutlamak lazım mücadelesinden dolayı.
Maç sonu yaşanan olaylara da değinmek gerekir diye düşünüyorum.Gerçekten çok üzücü olaylar.Kendimizi bir futbol ülkesi olarak tanıtıyoruz ancak bir futbol ülkesinde bu türde olayların olması futbolu çok derinden etkilemekte.Ama şunu belirtmeliyim ki olayların büyümesinde başrol bence kesinlikle polisin.Bu nedenle geceye futbol değil, biber gazları damgasını vurdu.
Son olarak şampiyon olmak için her türlü mücadeleyi gösteren ve bunu başaran Galatasaray camiasını kutluyorum.Tebrikler Galatasaray !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder